Filmy wieś, prl

Rok 1976. Na korytarzu gmachu Telewizji, Agnieszka - dyplomantka szkoły filmowej - przekonuje "ważnego" redaktora o potrzebie powstania filmu o Mateuszu Birkucie, przed laty przodowniku pracy, którego błyskotliwa kariera skończyła się nagle i niespodziewanie gdzieś około roku 1952. Po pertraktacjach dziewczyna dostaje wreszcie taśmę i niezbędny sprzęt. Rozpoczyna prywatne śledztwo, mające ustalić przyczyny sukcesu i upadku Birkuta.

Kasia po ślubie z Pawłem zamieszkała w jego domu nieopodal rodzinnej wsi. Paweł marzy o dzieciach oraz prowadzeniu specjalistycznego gospodarstwa. Rodzice Kasi marzą o wnukach i pod tym warunkiem zgadzają się przepisać swoje gospodarstwo dzieciom. Natomiast marzeniem Kasi jest powrót na studia. Wzajemne i różnorodne oczekiwania w rodzinie rodzą prawdziwy galimatias. Dopełnia go wizyta małego Piotrusia, którym Kasia opiekowała się podczas pobytu w Warszawie.

Zenek - żołnierz Batalionów Chłopskich po wyzwoleniu nie oddał broni. Nie chce opowiadać się po stronie ludowej władzy. Nie sekunduje też oddziałom ”leśnych” z okolicy. Choć chce być neutralny, bierze udział w walce przeciw bandytom napadającym na wieś. Doprowadza to do tragedii…

Debiutancki film Kazimierza Kutza, złożony z trzech nowel, „Krzyż”, „Pies” i „Wdowa”, będących adaptacjami opowiadań Józefa Hena. Akcja toczy się w czasie II wojny światowej i tuż po niej. „Krzyż”: Franek Socha to wiejski fajtłapa i poczciwina. Podczas wojny wykazuje się jednak bohaterstwem i zostaje odznaczony Krzyżem Walecznych. Ma nadzieję, że po powrocie do rodzinnej wsi odzyska uznanie w oczach rodziny i znajomych. Wojnę postrzega jednak tylko jako działania frontowe. Po powrocie do domu przeżywa szok, gdy okazuje się, że wojna dotarła także tu, a z jego wsi zostały jedynie zgliszcza. „Pies”: Studium duchowej patologii spowodowanej przez wojnę. Do oddziału polskich żołnierzy przyplątuje się bezpański pies. Okazuje się jednak, że zwierzę zostało wyszkolone przez esesmanów do pilnowania jeńców w Oświęcimiu. Polacy wyładowują na nim swą nienawiść. „Wdowa”: Film pełen humoru i łagodnej satyry. Po wojnie w małym miasteczku na Ziemiach Zachodnich ludzie próbują odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Do miasteczka przybywa wdowa po bohaterze wojennym. Miejscowi traktują ją niemal jak obiekt kultu. Mało kto dostrzega, że jest ona wciąż młodą i atrakcyjną kobietą, która chętniej niż o żałobie myśli o przyszłości.

Tosia i Tomek są rodzeństwem. Mimo, że nie są bliźniakami, są do siebie bardzo podobni. Tomek kończy rok szkolny trochę niefortunnie - ma poprawkę z historii. Dlatego zapada postanowienie, że na cały lipiec pojedzie do wuja, do leśniczówki, gdzie kuzyn dopilnuje, aby chłopak przygotował się do poprawki. Tosia tymczesem ma spędzić miło czas u ciotki, w towarzystwie jej córek. Tymczasem w momencie, kiedy Tomek załatwia 'honorową' sprawę z chłopakiem, który pomylił go z Tosią, przyjdża znajomy, by o dzień wcześniej zabrać go do wuja. Tosia ratując brata przed gniewem rodziny, przebiera się za niego i wyrusza do leśniczówki. Tomek musi przebrać się w sukienkę i jako Tosia wyjechać na cały lipiec do cioci.

Akcja filmu rozgrywa się we wsi Mostowice, gdzie gromada chłopska postanawia wybudować młyn wspólnego użytku. Przeciwko nim występuje właściciel istniejącego już młynu. Obawia się utraty swoich wpływów w rejonie. Na czele gromady staje Paweł, który ma kierować pracami budowlanymi.

Bohaterem filmu jest Pan Wojtek (Tomasz Zaliwski), robiący karierę architekt, który ma dość wielkomiejskiego pędu i gwaru. Opuszcza, więc miasto i zaszywa się na prowincji. Do powrotu nie może namówić go ani przyjaciel z dawnych lat (Roman Kłosowski), ani żona (Iga Cembrzyńska), która w końcu otwarcie przyznaje, że łączy ją z Wojtkiem już tylko wspólne mieszkanie. Pan Wojtek twierdzi, że "odbiera sobie zaległe urlopy", ma więc dużo czasu na przemyślenia nad dotychczasowym życiem - dokonuje analizy i wyciąga wnioski. Przyjaźń z miejscowymi, których problemy szczerze go interesują, a także włączenie się w rytm życia zgodnego z naturą, sprzyjają regeneracji sił i odnalezieniu zawieruszonych gdzieś wartości.

Ewa Lipska, absolwentka akademii medycznej, po ukończeniu studiów wyjeżdża na wieś, aby podjąć pracę lekarki w wiejskiej przychodni. Perypetie młodej pani doktor związane są nie tylko z niewielkim doświadczeniem w zawodzie. Musi pokonywać codzienne trudności związane z praktyką lekarską w prowincjonalnej przychodni. Aby zyskać zaufanie pacjentów, musi również nauczyć się rozmawiać z ludźmi o odmiennej mentalności. Dziewczynie, która całe życie spędziła w wielkim mieście, nie jest łatwo przyzwyczaić się do nowych warunków.

W małej podkarpackiej wsi odbywa się uroczystość z okazji setnych urodzin seniorki rodu. Kiedy kobieta umiera, rodzina, aby zachować przeznaczone dla niej prezenty, zaczyna kłamać w sprawie babci.

Powojenna Polska, czasy kwitnącego socjalizmu w kraju. Obserwując realia życia z perspektywy ojca i jego syna oglądamy mozolnie toczącą się walkę o lepsze jutro. Jest to walka pokoleń w przeżywającym intensywną industrializację kraju...