Filmy warszawa, druga wojna światowa, okupacja

Obraz agresji Niemców we wrześniu 1939 roku na Warszawę zmontowany z materiałów operatorów wojsk niemieckich.

Biografia Władysława Szpilmana, wybitnego polskiego pianisty żydowskiego pochodzenia, który przeżył piekło wojny.

Ekranizacja filozoficzno-erotycznej powieści Witolda Gombrowicza. Okupowana Polska, rok 1943. Fryderyk, reżyser, i Witold, pisarz, wyruszają do majątku Hipolita, znajomego Witolda. W spokojnej atmosferze prowincji, gdzie niemal udaje się zapomnieć o trwającej wojnie, mężczyźni zaczynają toczyć tajemniczą, dwuznaczną grę. Manipulują ludźmi ze swego otoczenia, rozkoszując się obserwowaniem ich reakcji. Nie wszystko jednak da się przewidzieć.

Ostatni dzień wojny. Poranek pierwszego dnia pokoju. Pokazać tej szczególnej nocy losy młodego człowieka uwikłanego w okupacyjną przeszłość, zmęczonego bohaterstwem, przeczuwającego inne, lepsze życie. Cóż to za piękny temat do filmu. Tej szczególnej nocy spotyka się przeszłość z przyszłością - i zasiada do jednego stołu. Przy akompaniamencie tang i fokstrotów bohater filmu, Maciek Chełmicki, szuka odpowiedzi, jak żyć dalej - jak zrzucić dławiący bagaż przeszłości, rozwiązuje odwieczny dylemat żołnierza. Słuchać czy myśleć. A jednak Maciek zabije...

Typowa polska ulica czasów wojny. W jednej z kamienic mieszkają Polacy, Kuśmierkowie, i Żydzi, Libermanowie. Gdy wybuchnie wojna, Polacy podpisują folkslistę i podejmują współpracę z Niemcami, a Libermanowie lądują w getcie. Kuśmierkowie zajmują pożydowskie mieszkanie…

Perypetie włoskiego żołnierza, który dezerteruje z frontu wschodniego i ukrywa się w mieszkaniu warszawskiego rodzeństwa, by w końcu zostać sprzymierzeńcem Polaków w walce z Niemcami. Młodemu Włochowi, jadącemu z frontu wschodniego na urlop, skradziono w Warszawie pistolet maszynowy. Podejrzewa o to jedną z pasażerek pociągu, Marię. Idzie do jej mieszkania i tam już pozostaje. Maria działa w konspiracji i po pewnym czasie Giuseppe okazuje się bardzo użyteczny – porusza się swobodnie wśród łapanek, wykrada Niemcom broń, itp. Nawet brat Marii, Staszek – marzący tylko o spokoju i odżegnujący się od wszelkiej działalności konspiracyjnej – zostaje w nią wciągnięty.

Opowieść o okupowanej Warszawie. Na ulicach pozornie nic się nie dzieje, ale w podziemiu trwa konspiracyjne życie. Działa lewicowa Gwardia Ludowa, powstają liczne tajne komplety, tajne drukarnie, bohaterskich czynów dokonują oddziały partyzanckie Gwardii Ludowej...

Okupacyjna Warszawa. Z gmachu Zachęty, przekształconego w Dom Kultury Niemieckiej, młody chłopak zrywa nocą hitlerowską flagę i zawiesza biało-czerwoną - wraz ze stojącymi na straży kolegami, Rudym i Zośką, Alek szybko ucieka rikszą. Niemcy nasilają działalność propagandową - ze specjalnej ciężarówki wyświetlają na ulicach kronikę filmową (Wochenschau). Chłopcom udaje się wrzucić do samochodu materiał wybuchowy i rozbić kino-wóz... Trójka przyjaciół trafia na bazar - Alek marzy o dodającej szyku skórzanej kurtce. Gdy dobijają targu (Zośka poświęca ulubionego pelikana i szalik, by zdobyć brakujące pieniądze) obok hitlerowiec katuje Żyda. Alek nie wytrzymuje - rzuca się na oprawcę i uderza, przyjaciele dokonują reszty. Ale spotka Alka reprymenda Rudego - taka spontaniczność reakcji może być niebezpieczna dla wszystkich...

Historia rozpoczyna się jeszcze przed wybuchem drugiej wojny światowej. Jakub Gold jest młodym Żydem, trafia do więzienia za zabójstwo studenta. Więzienie opuszcza już w okupowanej Warszawie, we wrześniu 1939 roku. Skąd trafia do warszawskiego getta, gdzie jest grabarzem i na brak zajęcie nie narzeka…

Historia rozpoczyna się kilkanaście lat po zakończeniu II wojny światowej. Francuski policjant, inspektor Morand, wznawia dochodzenie w sprawie zabójstwa popełnionego w Paryżu w 1942 roku. Kojarzy je z bardzo podobnym morderstwem, jakiego dokonano w tym czasie w Warszawie. Ofiarą była wówczas prostytutka, jak się później okazało - hitlerowska agentka. Naoczny świadek widział generalski lampas na spodniach wychodzącego od kobiety mężczyzny. Prowadzący wtedy śledztwo major Wehrmachtu Grau podejrzewał, że sprawcą jest któryś z urzędujących w Warszawie hitlerowskich generałów: Tanz, Seidlitz-Gabler lub Kahlenberge. Niestety był zbyt gorliwy i został przeniesiony na front. Po dwóch latach ponownie spotkał tych trzech generałów w Paryżu. I tam też zamordowano prostytutkę.