Filmy małżeństwo, grzech

Marzeniem każdego adwokata jest praca w wielkiej i wpływowej kancelarii prawniczej która zapewni dostatek i właściwą pozycję. Więc kiedy Kevin Lomax, zdolny prawnik z prowincjonalnego miasteczka otrzymuje propozycję od właśnie takiej nowojorskiej firmy prawniczej, decyduje się na nią bez większego zastanowienia. Nowa praca, mieszkanie, przyjaciele, na to człowiek musi pracować przez całe życie. Kevin otrzymał to zgadzając się na jedną propozycję. Z czasem zaczyna jednak zauważać iż pewne, drobne na pozór wydarzenia, burzą idealny stan rzeczy.

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.

Dwunastoletni Renato jest zakochany w Malènie. Kiedy jednak zazdrośni sąsiedzi zaczynają o niej plotkować, Renato musi oddzielić prawdę od kłamstw.

Nominowany do Oscara kanadyjski film, wyreżyserowany przez urodzoną w Indiach reżyserkę Deepę Mehtę, porusza tematykę hinduskiej obyczajowości, a szczególnie życia wdów po śmierci mężów oraz aranżowanych małżeństw małych dziewczynek i starszych mężczyzn. Chociaż akcja filmu ulokowana została w 1938 roku, to właściwie do dzisiaj w Indiach takie śluby są normą. Co gorsza, gdy umiera małżonek, wdowa, niezależnie od wieku, zgodnie z zasadami religii i obyczajem winna spędzić resztę życia w aśramie dla wdów. W tej formie przytułku ma pokutować za swoje grzechy z poprzedniego życia, które – wg wierzeń – wpłynęły na śmierć męża.

Biedny rybak zakochuje się w bogatej dziewczynie. Wyrusza w rejs, aby zarobić na ich ślub. Kobieta zostaje pod opieka przyjaciela, który też ją kocha.

Młody ksiądz, mający przed sobą marne perspektywy, gdyż jest poważnie chory, przybywa do małego miasteczka, by objąć urząd proboszcza w skromnej parafii. Chce pomagać okolicznym mieszkańcom, niosąc im Słowo Boże. Szybko orientuję się jednak, iż parafianie nie darzą go zbytnią sympatią, nie za bardzo chcą się u niego spowiadać, ani nie mają do niego należytego szacunku. Ksiądz jest załamany takim obrotem sprawy. Dopiero rozmowy z przyjacielem, wikarym z sąsiedniego miasta, oraz zapisywane w osobistym dzienniku przemyślenia, dają mu siłę do działania...

Mała dziewczynka Mui zmuszona jest od najwcześniejszych lat zarabiać na życie pracą jako służąca. Swoim subtelnym wdziękiem Mui oczarowuje kolejno wszystkich swoich znajomych i pracodawców. Najpierw zachwyca się nią gospodyni, która nie może przeboleć przedwczesnej śmierci córeczki – rówieśnicy Mui. Już jako dorosła kobieta Mui rozkochuje w sobie pianistkę i kompozytora, u którego również pracuje jako służąca. W filmie można odnaleźć charakterystyczne dla kina azjatyckiego wdzięk, symbolikę, prostotę i magię subtelnych niedomówień.

Bill Maher znany amerykański komik, postanawia zadać kilka pytań odnośnie religii zwykłym obywatelom i cenionym specjalistom, oraz przedstawicielom kościołów. Stara się przekonać ludzi, że nie wszystko o czym opowiada biblia jest prawdą.