Filmy polityka, satyra

Total (Flavio Bucci) jest skromnym pracownikiem banku. Jego problem: pieniądze go brzydzą, a ich dotyk sprawia, że ​​zaczyna go swędzieć. Odchodzi z pracy i postanawia wziąć na cel osobę, która jest dla niego symbolem kapitalizmu: leniwego rzymskiego rzeźnika (Ugo Tognazzi), który ma piękną kochankę i dużo pieniędzy, a który jest klientem tego banku. Celem Total jest pozbawić go, krok po kroku, wszystkiego, nawet jego żony, której próbuje pożądać, noża, którym kroi mięso, biżuterii i pieniędzy. Korzysta z pomocy romantycznego włamywacza i aktora imieniem Albertone (Mario Scaccia), który uczy go fachu. Początkowo udaje mu się okraść rzeźnika, ale ten ostatni nadal czerpie korzyści z tej kradzieży, ponieważ był ubezpieczony. To doprowadza Totala do szaleństwa i podwaja swoje wysiłki, by skrzywdzić rzeźnika, do tego stopnia, że ​​​​jego działania stają się podejrzane i zostaje aresztowany przez policję. Wtedy rzeźnik ratuje go z więzienia, oferuje bogactwo oraz nieuczciwe i bezpieczne życie. Ten kategorycznie odmawia. Ale rzeźnik w końcu go pokonuje i dusi swojego prześladowcę w windzie.

Paryż, wrzesień 1958 roku. Irene (Josiane Balasko) to żarliwa i oddana komunistyczna działaczka. Mały sprzedawca obuwia, Bernard (Maurice Bénichou), jej mąż, nie jest komunistą. Działalność polityczna Ireny w organizacjach partyjnych czyni z niej niezależną kobietę. Budzi to podziw Bernarda. Kochają się, ale aktywizm i życie rodzinne nie zawsze idą w parze. Mają syna, Petit Léona. W domu jest też wujek Charlot (Jean-François Dérec), brat Ireny. Ten rok będzie bogaty w wydarzenia. De Gaulle przygotowuje się do przedstawienia nowej konstytucji V Republiki i do Paryża przybywa Chór Armii Czerwonej z ich solistą Ivanem (Viktor Neznanov).

Niegdyś dobrze prosperująca wioska w Senegalu z roku na rok upada. Starsi w wiosce są zmuszeni do sprzedaży majątku miasta, aby spłacić długi. Linguère (Ami Diakhate), była rezydentka i miejscowe piękno, teraz bardzo bogata, wraca do wioski. Tu się urodziła. Starsi mają nadzieję, że będzie dobroczyńcą wsi. Aby zachęcić ją do hojności, wyznaczają miejscowego sklepikarza, Dramaana (Mansour Diouf), jako burmistrza - który kiedyś ją poprosił i próbował namówić do pomocy. W rzeczywistości Linguère wróciła, chcąc dzielić się swoimi milionami ze wsią, ale tylko w zamian za odpowiednie działania ich mieszkańców.

Akcja rozgrywa się w Rosji latem 1941 r. Żołnierz Ivan Chonkin (Gennadi Nazarov) nie jest dobrze przystosowany do swojego życia w wojsku. Czuje się znacznie bardziej komfortowo z końmi kawalerii, którymi się opiekuje. Pewnego dnia kapitan postanawia przenieść Chonkina do małej zagubionej wioski; wyposażony w karabin i skąpe porcje jedzenia na tydzień. Misją jest monitorowanie starej maszyny wojskowej, dwusilnikowego U2, który z powodu awarii wykonał przymusowe lądowanie na łące w pobliżu wioski. W pobliżu jest jakaś wieśniaczka, która hoduje ziemniaki w swoim ogrodzie warzywnym. Jest tylko kilka metrów od wartownika i jego samolotu. Njura (Zoya Buryak), młoda listonoszka, wydaje się być samotna: w sumie dobry interes dla porzuconego żołnierza. Oczywiście, Chonkin nie musi długo prosić ją o picie, a to się kończy w łóżku, które oboje dzielą. On ją kocha, ona potrzebuje mężczyzny i oboje mogą żyć prawie normalnym życiem: kochać się, rozmawiać z sąsiadami, doić krowę, zazdrościć, kochać się ponownie. Ale kochankowie nie są sami na świecie...

Na pozór naiwny człowiek pełniący obowiązki burmistrza małego miasta w Meksyku okazuje się skorumpowanym politykiem, który nie przebiera w środkach, aby utrzymać władzę.

Jest to satyra na koncepcję tak zwanego rządów światowych i wszelkiego rodzaju unii międzynarodowych. W 2000 roku poszczególne kraje wybierają własne rządy, jednak muszą one uznawać wyższość Światowej Unii Globalnej. W Austrii zostaje wybrany nowy premier (Josef Meinrad). W swoim rządowym exposé ogłasza niezależność kraju od Unii. Do Austrii przylatują unijne oddziały specjalne, aby skończyć z rebelią.

Cesare Botero (Nanni Moretti) jest młodym ministrem industrializacji zdolnym do korupcji. Szuka odpowiedniego rzecznika. Znajdzie odpowiednią osobę w prof. Luciano Sandullim (Silvio Orlando). Sandulli jest bardzo dobrym i miłym człowiekiem, pozytywnym i pełnym nadziei, ale niestety jego pozycja gospodarcza jest katastrofalna. Od razu zaakceptował nową pracę. Ma napisać wszystkie przemówienia ministra, a wkrótce staje się czymś w rodzaju mentora. W rzeczywistości jest to jego pierwsza konfrontacja z Rzymem. Profesor jest naprawdę przekonany, że młody minister chce naprawdę zmienić sytuację pracujących dla wspólnego interesu. Ale krok po kroku, zmienia się jego sytuacja gospodarcza i doznaje wielu korzyści z jego nowej pracy. Wchodzi w świat, w którym intrygi i korupcja są jedynymi przepisami. Uczciwy Sandulli reaguje i próbuje oprzeć się cynicznemu światu Botero. Wraca do swoich uczniów.